1. |
PAGOMENO
04:52
|
|||
|
Σαν άδεια γραφομηχανή
χτυπάω τη ζωή μου
μουντά είναι τα γράμματα
μελάνι χαλασμένο
φιγούρα και κουνήματα
μπουκάλι τρυπημένο.
Γιά μιά τζουρίτσα ξεπουλάς
παρέα του τσιγάρου
το χέρι σου σφιχτά
μην κλαίς και μου χαθείς
ειν' η βλακεία της σκηνής
φωτιά που ξενυχτά.
Με ζεστασιά του αλκοόλ
ψεκάζω τα όνειρά μου
λίγο προτού βρωμίσουνε
και τον λεκέ στο στρώμα μου
σημάδι πάντα ερωτικό
ζηλέψουν και τον σβήσουνε.
|
||||
2. |
HORIS KANONA
04:12
|
|||
|
Είμαι ένα φύλλο του φθινόπωρου που πέφτει
είμαι ένα στρώμα από φύλλα πεταμένα
κι αυτό το κίτρινο το χρώμα που με βάφει
κάποια στιγμή θα γίνει ένα και με μένα
θα πλανηθώ μες τις πτυχές του δέρματός σου
θ' ακολουθώ κάθε τυχαία χαραγή σου
κι όπου με βγάλει θα φωλιάσω το χειμώνα
χωρίς κανόνα
Είμαι μιά δύναμη κρυμμένη και το ξέρω
όμως δεν ξέρω τι ζημιά μπορεί να κάνω
ζω σ' ένα πόλεμο που τρώει τα σωθικά μου
που όμως κάποτε θα φάει και εμένα
στη μυρωδιά σου θα μεθάω και θα χάνομαι
μόνο το χνώτο της πνοής σου θα αισθάνομαι
κι έτσι ζεστά θα τον περάσω τον χειμώνα
χωρίς κανόνα
Είμαι ποτάμι που παρέσυρε τα δέντρα
κάθε σταγόνα μου τα φύλλα τους ποτίζει
μα δεν αρκούν αυτά ζωή γιά να τα δώσω
κι έτσι όλο κλέβουν τη ζωή μόνο από μένα
που θα με πάν αυτοί οι δρόμοι σου δεν ξέρω
κι αυτό το άγνωστο με κάνει και σε θέλω
σ' αυτό το αίνιγμα κουρνιάζω τον χειμώνα
χωρίς κανόνα
Είμαι ένα πλάτωμα μιά βάση γιά πυραύλους
είμαι ένας πύραυλος που έκαψε τη βάση
κι αυτή η θλίψη μου δεν θα σβηστεί στ΄ αστέρια
γι' αυτό θλιμμένο βλέπετε πάντα εμένα
κι έτσι όπως νιώθω να σε σέρνω και να σέρνομαι
κι όταν γουστάρεις να πετάμε και να φεύγουμε
θα τον μπερδέψουμε γιά πάντα τον χειμώνα
χωρίς κανόνα
|
||||
3. |
FILOI
05:30
|
|||
|
Που να είναι εκείνοι οι φίλοι
που να είναι γιά πάντα χαμένοι
που να είναι εκείνοι οι φίλοι
γυρνούσαμε τότε τα βράδια μαζί
πως με τσιτώνει αυτή η στιγμή
Που να είναι εκείνοι οι φίλοι
που να είναι γιά πάντα χαμένοι
που να είναι εκείνοι οι φίλοι
η νύχτα έχει αλλάξει μορφή
πως να τελειώσει αυτή η κραυγή
|
||||
4. |
FEYGEIS
04:08
|
|||
|
Μετρώντας άδικα χαμένο χρόνο
λίγο προτού κλειστώ στη φυλακή
μάζευα ώρες τούφες από κρύο
κι όλο ρωτούσα τι γυρεύω εκεί
Χορτασμός από νέα συμβάντα
κορεσμός μήπως φτάσει το φως
μη λυπάσαι θάρθω πάλι γερός
μη λυπάσαι που θάρθω
δυστυχώς
Πεταχτός κι αυτός ο χειμώνας
λυτρωμός θάναι το καλοκαίρι
μη λυπάσαι δεν έχω πιά λημέρι
μη λυπάσαι που απ' αυτό θα χαθώ
Κι όταν σε ρώτησα
αν θες να φύγουμε από 'δω
με κάρφωσες και μου 'φτυσες
σ' ήχο μουγγό
"μήπως ξέρεις κάποιο μέρος
που να φοβάμαι λιγότερο;
γιατί ρε συ ξέρεις κάνα μέρος
που να φοβάμαι λιγότερο;
πες μου μπας και ξέρεις κάνα μέρος
που να φοβάμαι λιγότερο"
Μελαγχόλησες τώρα και φεύγεις
μόνος μου έμεινα κι εγώ
δεν σ' αρέσανε και φεύγεις;
λες και το βράδυ
δεν θα μπορώ να κοιμηθώ
δεν σ' αρέσανε και φεύγεις;
|
||||
5. |
AFIEROMENO
05:07
|
|||
|
Δεν έχω λόγια κι ουρλιαχτό
γιά να βογγήξω
δεν έχω δύναμη
γιά να σε μαγνητίσω
δεν έχω έλεγχο
το μέλλον μου να ορίσω
δεν έχω τίποτε
γιά να ξεκαθαρίσω
Δεν έχω πρόθεση
μονάχος μου να ζήσω
δεν έχω γείτονες
βοήθεια να ζητήσω
δεν έχω πρόγραμμα
το σπίτι μου να κλείσω
δεν έχω γκάζι
ούτε γιά ν' αυτοκτονήσω
Δεν έχω πέλματα
το εγώ μου να πατήσω
δεν έχω γόνατα
ναρθώ να μπουσουλήσω
δεν έχω σάλιο
ούτε μιά λέξη να σας φτύσω
μα έχω ακόμα δόντια
γιά να σας ξεσκίσω
|
||||
6. |
HTES BRADY
05:23
|
|||
|
Χτες βράδυ ταξίδεψα
στο τραχύ λαρύγγι του χρόνου
περπάτησα τις κίτρινες ζάρες του μυαλού μου
κι ήταν όμορφα
κι ήταν τόσο όμορφα
Χτες βράδυ βυθίστηκα
στο θαμπό το φως των μαλλιών σου
κολύμπησα μες της άνοιξης
το παρθένο αίμα
κι ήταν όμορφα
κι ήταν τόσο όμορφα
Χτες βράδυ σε πίστεψα
σαν μου είπες πως θάρθεις πάλι
τσακίστηκα στις πέτρινες κόρες των ματιών σου
κι ήταν όμορφα
κι ήταν τόσο όμορφα
|
||||
7. |
FA DIESH
05:01
|
|||
|
Χρεωμένος μιά λαθραία ηλικία επ' αόριστο
χαμάλης κάποιας βραχνιασμένης
άτεχνης φωνής
με μιά θολούρα δεν τελειώνει
σύνδρομο αχώριστο
τα όνειρά σου πάγωσες
στην αγωνία μιάς φυγής
και τα όνειρά σου πάγωσες
στην αγωνία μιάς τυφλής αναμονής
Ψάχνοντας γιά λεύτερους και ζωντανούς ανθρώπους
κρατάς κρυμμένα αποθέματα μοναξιάς
κρυμμένος πίσω από μπουκάλια
τρίφυλλα που γυρίζουν
την αμνησία κυνηγάς
γιά μόνη λύση σιγουριάς
την αμνησία κυνηγάς
γιά μόνη λύση
γκρίζας σιγουριάς
|
||||
8. |
ONEIRO
05:16
|
|||
|
Δεν μου 'χεις πεί τόσα χρόνια
αν μ' έχεις νοιώσει
όταν σου μίλαγα
γιά κείνα τα κλουβιά
δεν μου 'χεις πεί
την καρδιά σου
που την έχεις δώσει
όταν κάποιο χαμόγελο σβήνει
γελώντας στον ήχο μιάς πιστολιάς
Δεν μου 'χεις πεί τόσα χρόνια
αν έχεις μετανοιώσει
όταν τριγύρναγες σε φίλους
γιά δικά μου δανεικά
άσε με τώρα να πιστεύω
σ' ένα όνειρο με δόσεις
και να γυρνάω την πλάτη μου
σε όσους με ρωτούνε
πως θα γίνω μες τη νύχτα
μιά σκιά
Όταν κάποιο χαμόγελο σβήνει
στον ήχο μιάς πιστολιάς.
|
||||
9. |
STHN KOPELLIA SAS
03:25
|
|||
|
Εξώκειλε το πλοίο
που σου 'δωσε ζωή
και χάθηκες στο χρόνο
μέσα σε μιά στιγμή
σαν ένοιωσες πως μένεις μόνη
δεν άντεξες την αλλαγή
κι η στεγανή ζωή σου
έμπασε κι αυτή
Τριγύρναγες σε φίλους
έρποντας γυμνή
και έπεφτες σε τοίχους
σαν νά 'σουν φυλακή
μα γιά ντροπή απ' τους γειτόνους
δεν χωριζόσουν το παιδί
και τράπηκες μαζί του
σε άτακτη φυγή
Η φόρα που 'χεις πάρει
θα σου 'βγει σε κακό
και έψαχνες στα πάρκα
για κανά τεκνό
να ταυτιστείς με μιά συνήθεια
δεν γίνεται με το στανιό
δεν έχει σωτηρία
το σύστημα αυτό
|
||||
10. |
||||
|
Κέρδισες χρόνο
και κουνιέσαι καλά
τα βράδια στα μπάρ με κείνα τα χτικιά
ρώτησες πάλι που θα βρούμε χασίς
φτιαγμένη μονάχη
δεν προσέχει κανείς.
Ώρες παλεύεις στον καθρέφτη μπροστά
λες να αρέσω φάτσα όλο μπογιά
πούλαγες σάρκα
ώρε ζόρι κι αυτό
τρελαίνεσαι πες το
θέλω ν' αγαπηθώ.
Ντύθηκα μάγος με ραβδάκι χρυσό
να κι η βιτρίνα μην χτυπιέσαι πουλώ
κρύφτηκες τώρα και μιλάς γιά ζωή
ξεχνάς τα χαπάκια
σε γιορτή λαϊκή.
Τσάκωσες χρήμα, γκόμενο, σιγουριά
ωχ μωρέ Ντίνο τι τα θες όλα αυτά
πάρε τσιγάρο και βολέψου καλά
ταξίδι αρχίζει μη μ' αγγίζεις πονά.
Κέρδισες χρόνο
και κουνιέσαι καλά
τα βράδια στα μπάρ με κείνα τα χτικιά
ρώτησες πάλι που θα βρούμε χασίς
φτιαγμένη μονάχη
δεν προσέχει κανείς.
Ώρες παλεύεις στον καθρέφτη μπροστά
λες να αρέσω φάτσα όλο μπογιά
πούλαγες σάρκα
ώρε ζόρι κι αυτό
τρελαίνεσαι πες το
θέλω ν' αγαπηθώ.
Τώρα μένεις με ζηλεύεις
δεν πιστεύεις τι γυρεύω κι εγώ
τώρα μένεις με πεθαίνεις
δεν είμαι μπάτσος στο δικό σου ταγκό.
|
||||
11. |
||||
|
Είμαι ένα φύλλο του φθινόπωρου που πέφτει
είμαι ένα στρώμα από φύλλα πεταμένα
κι αυτό το κίτρινο το χρώμα που με βάφει
κάποια στιγμή θα γίνει ένα και με μένα
θα πλανηθώ μες τις πτυχές του δέρματός σου
θ' ακολουθώ κάθε τυχαία χαραγή σου
κι όπου με βγάλει θα φωλιάσω το χειμώνα
χωρίς κανόνα
Είμαι μιά δύναμη κρυμμένη και το ξέρω
όμως δεν ξέρω τι ζημιά μπορεί να κάνω
ζω σ' ένα πόλεμο που τρώει τα σωθικά μου
που όμως κάποτε θα φάει και εμένα
στη μυρωδιά σου θα μεθάω και θα χάνομαι
μόνο το χνώτο της πνοής σου θα αισθάνομαι
κι έτσι ζεστά θα τον περάσω τον χειμώνα
χωρίς κανόνα
Είμαι ποτάμι που παρέσυρε τα δέντρα
κάθε σταγόνα μου τα φύλλα τους ποτίζει
μα δεν αρκούν αυτά ζωή γιά να τα δώσω
κι έτσι όλο κλέβουν τη ζωή μόνο από μένα
που θα με πάν αυτοί οι δρόμοι σου δεν ξέρω
κι αυτό το άγνωστο με κάνει και σε θέλω
σ' αυτό το αίνιγμα κουρνιάζω τον χειμώνα
χωρίς κανόνα
Είμαι ένα πλάτωμα μιά βάση γιά πυραύλους
είμαι ένας πύραυλος που έκαψε τη βάση
κι αυτή η θλίψη μου δεν θα σβηστεί στ΄ αστέρια
γι' αυτό θλιμμένο βλέπετε πάντα εμένα
κι έτσι όπως νιώθω να σε σέρνω και να σέρνομαι
κι όταν γουστάρεις να πετάμε και να φεύγουμε
θα τον μπερδέψουμε γιά πάντα τον χειμώνα
χωρίς κανόνα
Να στήσουμε εμείς οι δυό μιά τέτοια σχέση
που σε κανένα μας να μην πολυαρέσει
αρκεί να βγάλουμε και τον κωλοχειμώνα
έτσι ρε μάγκα χωρίς κανόνα.
|
||||
12. |
HYPNOVATIS (Demo 1985)
07:32
|
|||
|
Είναι η ταχύτητα που τρέχεις
φωνάζω δε σε φτάνω
χιλιόμετρα στροφόμετρα
κι εγώ στο κράνος πάνω
ένα από κείνα τα μυγάκια
αγάπες που τελειώνουν
σαν από λάθος κίνηση
μικρούλια μαύρα στίγματα
κοντράρουνε και λιώνουνε.
Είναι ο καιρός που πέρασε
οι φόβοι σου που βγαίνουν
για βόλεμα και ξόδεμα
βολτούλα με χαϊδεύουν
μα όταν με πιάνουν μπουκαδόρο
κρυφά στα όνειρά σου
το γέλιο μου ακούγεται
παράξενη αναπνοή
δροσίζει τη σκιά σου.
Είν' το μουγκό φτερούγισμα
κορμί που ξενυχτάει
για φόρους και αντίτιμο
γυμνό παραμιλάει
κι όταν γλιστράει υπνοβάτης
στις ιδρωμένες ρώγες
ξεχνιέται στροβιλίζεται
καίγοντας πρέπει μη και δεν
σ’ ενός χορού τις φλόγες.
|
||||
Dinos Sadikis Thessaloniki, Greece
Dinos Sadikis born in Athens, Greece. Founder & lead singer of alternative rock group En Plo (1985 - 1991). He followed solo carrier and recorded four albums: Molybenies Istories (1995), To Gelio Ton Pollon (2005), To Gelio Ton Pollon II (2015) & Piso Apo Ti Skia (2024). The last 30 years he is living & acting in Thessaloniki. ... more
If you like EN PLO, you may also like:
The Revenge Of Heads On Fire
by White Hills
Trailblazing psych duo White Hills return with another batch of bottom-heavy stoner-y anthems submerged in 200 tons of guitar.
go to album
Zahn, from Berlin, bring the sludge rock, with distortion-caked riffs and humid atmospherics.
go to album
A Guide To Drowning
by io audio recordings
The physical version of this raucous psych rock EP “comes housed inside a plywood cube surrounded by glass eyes.”
go to album
Last Splash (30th Anniversary Edition)
by The Breeders
The Breeders’ iconic “Last Splash” is now available on cassette, exclusively on Bandcamp.
go to album
This Could Be Texas
by English Teacher
The UK upstarts' debut veers from sunny, psychedelic folk to bristling post-punk with reckless abandon without ever missing a beat.
go to album
Sustained by seismic psych riffs, proggy shifts, and vivid sci-fi storytelling, these Milwaukee cosmonauts command respect.
go to album
A slow drip of Tropicália-infused psychedelia from New Orleans rock outfit Blue Basin: balmy one moment, aggressive the next.
go to album
